Vertaalmachines

Robots bestaan allang, bijvoorbeeld voor mechanische handelingen (lopende band e.d.), automatische piloten, chirurgie en onderzoek op buitenaardse hemellichamen (planeten, satellieten, kometen e.d.)

Nu, met de fantastische ontwikkelingen in de electronica ─ en binnenkort misschien met de opkomst van de quantumcomputer ─ is de neurowetenschap druk bezig om ook intellectuele handelingen van de mens, zoals taal, spraak, gedachten, gevoelens, emoties en bewustzijn, electronisch na te bootsen. Dat is op zich geen onmogelijkheid, want uiteindelijk is «intelligentie» niets anders dan een stroom van electrische prikkels tussen zenuwcellen. Overigens is het mens-zijn geen garantie, want als we Freud mogen geloven denken wij zelf onbewust volgens vaste patronen, vaak eerder gebaseerd op intuïtie en vooroordelen dan op zuivere logica.

Op mijn vakgebied Taal is alle hoop gevestigd op vertaalmachines. Deze zijn momenteel drastisch beperkt tot overdracht van vaste sequenties. De machine heeft wel een «kop» maar kan niet logisch denken. Daardoor is alle software, zoals het go- of schaakspel, slechts een herhaling van partijen die door bekende kampioenen gespeeld zijn. Daardoor heeft ook elke machinevertaling (Google e.d.) nog steeds een menselijke correcteur/reviseur nodig om lachwekkende zinswendingen en begripsfouten uit te schakelen. Bekend is het etiketje op Canadese T-shirts van Lacoste: «Fabriqué en dinde» (turkey)…

Intussen borduurt het grote publiek onverstoorbaar door op menselijke robots, getuige onderstaande link.

Philippe-Henri

https://www.youtube.com/watch?v=Jr45mQiELlA